Prettige feestdagen
December 2022-2023-2024
“Geniet van de feestdagen!” Het werd me in een warm bericht met de beste intenties toegewenst. Toch zijn het opnieuw die so-called ‘feestdagen’ of ‘holiday season’ die het mij moeilijk maken.
Vorig weekend vierden we alvast sinterklaas, we hadden een hele gezellige tijd. Bij het naar buiten gaan werd ik nog even bedankt: “Dank je wel Nathan voor de leuke avond!” Zo lief en goed bedoeld. Het is ook mooi om te ontvangen, doet me goed.
Al kwam ook direct daar die diepe eenzaamheid naar boven. Het gemis in deze ‘feestdagen’. Familie die afstand heeft genomen na mijn coming out. Ik verberg mijn geheim niet langer, ik ben niet meer bereid om die last eenzaam te dragen. En in plaats van dit voor mezelf te houden, reik ik uit naar anderen, bijvoorbeeld hier op deze blog. Omdat ik zelf te lang alleen ben geweest met dit desastreuze geheim en er simpelweg teveel volwassenen en kinderen zijn waar misbruik nog steeds aan den lijve wordt ervaren.
Als ik denk aan de twee kinderen per basisschool in Nederland die ook dit jaar sinterklaas vieren… Die allicht cadeautjes ontvangen van opa of oma, vader en moeder, broer of zus. Uit een hand krijgen ze het pakje, om even later door diezelfde hand misbruikt te worden. Het ene moment ‘gezellig’ rond de tafel, even later in bad of in bed vinden de meest walgelijke handelingen plaats.
Ik wens het niemand toe, als het gebeurt is het verschrikkelijk. Ik hoop dat een ander slachtoffer dan sneller hulp krijgt en weet dat hij of zij niet alleen is. Elke keer als ik die diepe eenzaamheid voel motiveert het mij om tot steun te zijn voor een ander. Zodat die niet alleen is bij het openbaren van datgene wat veel te lang onbesproken is gebleven.
We gaan een mooie tijd maken van deze ‘feestdagen’. Maar vorig weekend was helaas ook weer een pijnlijke wake-up call. Ik dacht dat ik wel hersteld was maar ineens was daar het gemis, de trauma pijn die boven kwam. Ik dacht mezelf wel in de hand te kunnen houden. Niets minder waar. Ik raakte mezelf kwijt en moest weer even van ver komen. De ‘feestdagen’ kunnen mensen met trauma diep raken en het is temidden van al het mooie en gezellige, ook een tijd dat pijn en gemis extra diep gevoeld worden.
Vorig jaar waren die rauwe randen zo aanwezig dat ik 2e kerstdag ben weggevlucht naar mijn 2e thuisland. Daar heb ik de ‘feestdagen’ doorgebracht, mezelf verwend met allemaal lieve mensen om me heen, op een plek waar ik mij veilig voel. Dit jaar ga ik niet vluchten en blijf thuis, tussen mijn lieve gezin. Ik hoop dat het beter zal gaan dan vorig jaar maar helaas, de rauwe pijn zal ook tijdens deze feestdagen aanwezig zijn.
Het is de uitdaging enerzijds oog te hebben voor al het mooie en tegelijkertijd ruimte te houden voor deze pijnlijke kant van de feestdagen. Het is een gigantische tegenstelling. Emoties die beide kanten opvliegen en een kunst om temidden daarvan enigszins stabiel te blijven.
Ik verzuchte begin deze week dan ook: “Ik zou blij zijn als het weer januari is.” Maar toch, ik schrijf deze blog met kerstliedjes op de achtergrond en kies ervoor mij te verheugen in deze bijzondere tijd. De lichtjes, het lekkers, net dat extra stuk aandacht wat we elkaar geven, ik zal ervan genieten en wens dat jullie ook toe. Terwijl er ook ruimte is om de pijn te laten bestaan wens ik een ieder goede feestdagen.